Verhuizen!

Het is nu negen maanden geleden dat ik ben verhuisd. Het is tien minuten lopen van mijn oude huis naar mijn nieuwe, maar het voelt alsof ik in een andere stad woon. Of een andere wereld. Of dat ik permanent op vakantie ben. En nee, ik overdrijf niet.

Je huis uit moeten omdat het wordt afgebroken, kan een stuk interessanter zijn dan het klinkt. Zo krijg je als huurder opeens stratosferische voorrang op andere mensen bij het uitzoeken van een ander huurhuis. En zo kwam het dat ik op een dinsdag in januari opeens in een wijk liep die ik helemaal niet kende. Het was laat op de avond, donker en druilerig, maar het viel me wel op dat het zo netjes was op straat. En zo rustig! Even geen dealers of ettertjes en zo. Tjonge… Oh, en dat huis ligt aan het water? Serieus?! Echt, aan het water? Met geen straat voor je deur maar een kade? Waar schepen aanmeren? Oef… Nogmaals, het kan fijn zijn om je oude huis uit te moeten.

Een paar weken later woonde ik dus in een nieuw huis, twee keer zo groot, zeker niet twee keer zo duur, en keek ik uit op het drie-rivierenpunt van Dordrecht. Ik moest het een paar keer tegen andere mensen zeggen voordat ik het zelf geloofde. Iedere dag is het water anders, weet ik inmiddels. Stormwind jaagt het alle kanten uit; als de zon schijnt en de wind zwijgt is de golfslag bij de oevers zilver.  Bezoek dat mijn huis kwam bewonderen liep in plaats daarvan naar het raam en ging het uitzicht bewonderen.

Hoewel de aandrang groot was, bleef ik niet permanent naar het uitzicht kijken. Ik ging ook de stad in. Dordrecht. De stad waar ik al zeven jaar woonde, en dacht te kennen. Ik liep de Voorstraat in vanaf de Riedijk in plaats van de andere kant en bevond mij in een compleet andere straat, met schilderachtige panden, retrowinkeltjes en de oud-katholieke kerk H. Maria Maior die me aan Italië doet denken. Ik ging naar de bibliotheek via de Wijnstraat, die me doet denken aan alle oude Nederlandse straten die ik mooi vind, met statige gebouwen, met een rust waar ik opgewonden van word. En iedere keer als ik daarna terugliep en weer bij het water kwam had – heb – ik het gevoel dat ik vakantie vierde. Dordrecht was en is opeens nieuw, nog mooier, helemaal mijn stad.

Ga verhuizen, ga tien minuten van je oude huis wonen, en laat je verrassen.

One thought on “Verhuizen!

Laat een antwoord achter aan Elle Blaauw Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *